اصل قصه این است که جمعی از فرهنگیان پشتوزبان برای بزرگ‌داشتِ کسی دور هم جمع شده‌اند که به یک معنا می‌توان او را آیشمنِ افغانستان دانست: محمد گل خان مومند، که مجری نظام‌نامه‌ی ناقلین قطغن» در شمال بود. به بیان دیگر، هدف گردآمدن این جمع، احیا و استمرار نظام‌نامه‌ی است که توزیع زمین‌هایِ حاصل‌خیز مردم غیر پشتون به مردم مشرقی و جنوبی و قبایلی بود که از هند/ پاکستان برای غارت و چپاول و تصرف زمین‌های مجانی در افغانستان می‌آمدند.
ادامه مطلب
درباره این سایت